Όταν ρώτησα τον Γιάννη Κ. Ιωάννου για τον Μίκη Θεοδωράκη και τι θυμάται από τις επαφές μαζί του, μου απάντησε πως,
«αν αρχίσω δε θα τελειώνω…»
Για μένα η απάντηση
ήταν λουκούμι, αφού ο «παρατηρητής» Γιάννης Κ. Ιωάννου εδώ θα έδειχνε στο
λεύκωμα των αναμνήσεών του και άλλα πράγματα. Όπως η πρώτη στιγμή, η συνέχεια
αλλά και το μετά. Είπαμε μάλιστα να μην τα γράφουμε αλλά να τα πει ο ίδιος,
ένας μικρός ποταμός σκέψεων και αναμνήσεων.
Συνέπεια τούτου, η
καταγραφή αυτών των στιγμών. Ο Γιάννης Κ. Ιωάννου εξιστορεί πως
γνώρισε τον Μίκη Θεοδωράκη, τι έκανε μαζί του, περιγράφει σαν γνήσιος
μίμος μια ατάκα του Μίκη, θα έλεγα με ιστορική σημασία για το πως ο
ίδιος ο σπουδαίος συνθέτης μας έβλεπε το έργο του.
Όμως αφήνει στο
τέλος της ιστορίας και μια εξήγηση για πολλά από όσα σήμερα ξέρουμε για τον Γιάννη
Ιωάννου. Από εδώ, από αυτήν τη συνάντηση προκύπτουν οι αρχικές
-τουλάχιστον- επιρροές του στην στρατηγική προσέγγιση της διαδικασίας της
σύνθεσης και της ενορχήστρωσης, παρακολουθώντας και παρατηρώντας τον Μίκη.
Και φυσικά εξελίσσεται, φτάνοντας σήμερα στα 56 χρόνια καριέρας (2022). Για όλα αυτά
τα χρόνια καριέρας στη συνέχεια θα δούμε, θα ακούσουμε και θα αφεθούμε και σ’
άλλες στιγμές από το λεύκωμα της μουσικής ζωής του Γιάννη Κ. Ιωάννου.
Μέσα από ένα 10λεπτο podcast από τον Γιάννη Κ. Ιωάννου, με τη ζεστή φωνή του, μας ταξιδεύει σε ένα φανταστικό χώρο, δίπλα στον αείμνηστο Μίκη Θεοδωράκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου