Στις 23 Φεβρουαρίου 1978,
το "Hotel California" βραβεύεται ως το καλύτερο άλμπουμ της προηγούμενης χρονιάς. Το θρυλικό άλμπουμ του 1977,
κυρίως το ομώνυμο τραγούδι, με τη "διαβολική"
διάσταση που του δόθηκε, τον περίφημο "Μαύρο Παπά" και τη "Σατανική
Βίβλο" του, ήταν στο πνεύμα της εποχής των δεισιδαιμονιών των 70s.
Αλλά ποτέ δεν αμφισβητήθηκε η φωτογράφιση ενός ξενοδοχείου του Μπέβερλι Χιλς για εξώφυλλο, ούτε ότι το περίφημο "collitas" είναι η μαριχουάνα στα μεξικάνικα. Εκείνο το 1969 βέβαια μπέρδευε τα πράγματα, αφού τότε ιδρύθηκε η "Μαύρη Εκκλησία" του περίφημου σατανιστή "Παπά"
Άντον Λα Βέι.
Από την άλλη, το "Hotel California" ήταν το παρατσούκλι ενός περίφημου ψυχιατρείου, του "Καμαρίγιο", συνεπώς οι ερμηνείες που δόθηκαν αφορούσαν και αυτό, ειδικά με το "θα μπεις αλλά ποτέ δε θα βγεις"...
Νομίζω πάντως ότι η γενιά των 60ς (αρχικά αυτοί) και μετά όλοι οι υπόλοιποι το λάτρεψαν. Από τα λίγα τραγούδια που έτρεχαν όλοι να μάθουν τους στίχους και να το τραγουδάνε. Από τα μπλουζ της εποχής που ήταν δημοφιλές σε κάθε πάρτι. Κι από τα τραγούδια εκείνα που, όπως αναφέραμε, έφτασαν στην επική διάσταση του μοναδικού, πίσω μόνο από το πλέον αινιγματικό "Stairway to Heaven"...
Κι όπως λέμε στις μέρες μας... δικό σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου